ShenZhen – No Photo Land

และแล้ววันนี้ก็เริ่มออกเดินทางไป ShenZhen ไปดูระบบ Line-Test ที่บริษัทมีโครงการจะซื้อมา implement เอง ไปกัน 3 คน

ไปถึงสนามบินยังไม่ 6 โมงเช้าเลย ก็เครื่องออก 8:00 น.นะซิ ไปถึงก็รอ เอ๋กะพี่พี นัดกะเอ๋ว่าเจอกันแถวๆ KFC (แต่สงสัยจะจำผิด คราวที่แล้วไปสิงคโปร์ไป terminal 2 แน่เลย KFC ตรงนั้นจะมีบริเวณให้นั่งด้วย)

นั่งรออยู่แถวๆที่สนามบินจัดให้นั่ง บังเอิญจังเจอคุณต๋อยที่เป็นไกด์ตอนไปแม่ฮ่องสอน เห็นว่ามาส่งลูกค้า นั่งรอเอ๋สักพัก คุณต๋อยก็ขอตัวไปหาลูกค้าก่อน เลยไม่ได้เจอเอ๋เลย

สักพักหลังจากเจอเอ๋ กะพี่พี พี่พีแลกเงินฮ่องกง แต่ไม่แลกหยวนไปเลยอ่ะ เห็นอัตราแลกเปลี่ยนแล้วก็น่าตกใจ ราคาขาย 5 กว่าๆ ราคารับซื้อคืน 4 กว่าๆ ต่างกันตั้งบาทแน่ะ ดีนะที่เราแลกมานิดหน่อย (ตอนไปแลก 1 หยวน=5.22 บาท, 1 HK = 5.14 บาท)

เสร็จสรรพ ไปต่อแถวเช็คอินเลยดีกว่า แต่ทว่าทำไมมันเป็นแบบนี้หล่ะ นี่หรือแถวการบินไทย พี่พีบอก Row4 แต่ว่าเราดูแล้วนาว่า row 2 แต่เอาก็เอา row 4 ก็ได้อ่ะ แต่สิ่งที่เห็นคือ คนเยอะแล้วแถวก็ไม่เป็นระบบ เปิดแค่ counter เดียว แต่มีตั้งหลายเที่ยวบินมาต่อแถวเดียวกัน ทั้งออสเตรเลีย, ฟิลิปปินส์, ฮ่องกง และก็อีกสารพัด ยืนได้ประมาณชั่วโมง ท่าจะไม่ไหวแล้วอ่ะ จะขึ้นเครื่องทันมั๊ยเนี่ย

อย่าดีกว่า ลองไปดู row อื่นดีกว่า ปรากฏว่า row 2 ก็เช็คอินได้เหมือนกัน เฮ้อ กว่าจะ เช็คอินเสร็จก็จวนเจียนแล้ว เจอท่านประธานเจ้าสัวด้วย สงสัยไปเมืองจีน หรือเปล่าน๊า

กว่าจะเข้าไปข้างในได้ก็ 8 โมงแล้วล่ะ เที่ยวบินเลื่อนการเดินทางเป็นแถวๆ แต่เที่ยวบิน TG600 ที่จะไปฮ่องกงของเราเนี่ยไม่ delay แค่เลื่อนเวลาไปครึ่งชั่วโมง ก็ยังดี

ต้องนั่งรถบัสไปขึ้นเครื่องด้วย นึกว่าสมัยนี้ไม่ต้องมีแบบนี้แล้วนะ (เคยนั่งแบบนี้เมื่อ 13 ปีก่อนโน้น)

บนเครื่อง อาหารเสริฟช้าจริง นั่งไปเกือบชม.แล้วนะเนี่ย หิวตาลายแล้วนะ
อาหารการบินไทย ไม่ค่อยอร่อยอ่ะ ทำไมมันผิดคาดแบบนี้ แถมทำไมไม่เสริฟน้ำพร้อมกับอาหารล่ะ กินแล้วติดคอจะทำไงเนี่ย

กว่าจะกินเสร็จ ก็เกือบจะถึงล่ะ เลยไม่ได้นอนกันพอดี บริการดีจริงจริ๊ง การบินไทยเนี่ย
ถึงฮ่องกงประมาณเที่ยงกว่าๆแล้ว หลังจากปรับนาฬิกาให้เดินเร็วขึ้น 1 ชม. ที่สนามบิน เจอคนหัวเหว่ยมารับ ได้นั่งรถของ CEO ด้วยนา หรูเชียว แต่ไม่รู้ว่ายี่ห้อไรอ่ะ

สะพานเชื่อมต่อฮ่องกงกับเซิ่นเจิ้น

รถที่นี่เขามี 2 ทะเบียน ฮ่องกงกับจีน ก็ดีนะเดินทางไปมาระหว่าง 2 ประเทศสะดวกดี

ป้ายรถยนต์ 2 ทะเบียน

ใช้เวลาตรวจคนเข้าออกเมืองไม่นานนัก ออกจากฮ่องกง เข้าจีน โอ้โฮ วันเดียว เหยียบตั้ง 3 ประเทศเลยนะเนี่ย

ด่านตรวจคนเข้าเมือง

ด่านตรวจคนเข้าเมือง

ได้ยินคนขับรถบอกว่า ถ้ามาด้วยรสบัสแบบทัวร์ จะต้องลงจากรถ เพราะเจ้าหน้าที่จะมาตรวจรถ แล้วเดินไปขึ้นรถอีกฝั่ง แต่ถ้ามารถเก๋งธรรมดาละก็ ไม่ต้อง

และแล้ว ก็มาถึง ZenChen บ้านเมืองเขามีแต่ตึกสูงๆ แน่นๆ เหมือนฮ่องกงเลยอ่ะ ไม่น่าเชื่อ เมืองชายแดนจะเจริญแบบนี้

ตัวเมืองเซิ่นเจิ้น

คนขับรถพามาส่งที่ Grand View Hotel หรือ Jingxuan Grand Hotel อยู่ในตัวเมืองเลยอ่ะ เห็นว่าเป็นโรงแรม 5 ดาวด้วยนะ ใกล้กับสถานีรถไฟฟ้า Gang Xia ก็ดีแสงสีเยอะดี

Grand View Hotel

ได้พักกันคนละห้อง ห้องของเรา 2014
เก็บของเสร็จ ก็เริ่มออกไปเดินกันละ แถวๆโรงแรมเนี่ยมีห้างใหญ่ๆชื่อ A-Best ลองเดินเข้าไปสำรวจกันหน่อย

คนเยอะจริงๆ ดูสับสนวุ่นวาย คงเพราะใกล้ตรุษจีนด้วยมั้ง ไปที่ไหนเห็นตกแต่งร้านด้วยของตรุษจีน แดงไปหมด

มีอย่างหนึ่งเห็นแล้วแปลกดี เห็นคนเขามุงๆทำไรกันอยู่ พอเดินเข้าไปดู เห็นคนที่นี่กำลังเลือกเมล็ดก๊วยจี๋กัน เลือกกันขมักเขม่นเลยล่ะ บ้านเราจะซื้อก็ซื้อเลย ไม่มีใครมาเลือกทีละเม็ดหรอก

เลือกเมล็ดก๊วยจี๋

สังเกตุสาวๆที่นี่แต่งตัวกันเดิ้นมากๆ รองเท้าบู๊ตกันทุกคน ดูแต่ละคนเหมือนออกมาจากแค็ทตาล๊อกเหมือนๆกันไปหมดเลย

ลองไปนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน แต่ที่นี่เขาไม่ให้ถ่ายรูปอ่ะ เวลาเราจะถ่ายรูป คนที่นี่จะดูเราด้วยสายตาแปลกๆ ทำไมเหรอ ไม่เคยเห็นหรือไงเนี่ย

ตอนแรกว่าจะถ่ายรูปเส้นทางสถานีรถไฟฟ้า แต่คุณยามเขาไม่ให้เราถ่ายรูป เราเลยมั่วนิ่มว่าจะไปสถานที่ที่ซื้อ DVD เขาแนะนำให้นั่งไปอีก 2 สถานี

สัญลักษณ์ Metro - รถไฟฟ้าใต้ดิน

ค่ารถไฟฟ้าที่นี่ถูกกว่าบ้านเรา ราคาสูงสุดแค่ 4 หยวน ก็ 20 บาท นั่ง 3 สถานีราคา 2 หยวน
ไม่รู้ตรงนี้เรียกว่าอะไร แต่มีตึกสูงๆขายของ Electronic เข้าไปดูเห็นมี MP3, MP4 ขายเต็มไปหมด ราคาไม่แพง แต่ไม่รู้ว่าจะใช้ได้อ่ะเปล่าเนี่ยซิ

เดินที่นี่ได้ซักพัก เกือบ 5 โมงเย็น กลับโรงแรมไปกินข้าวเย็นดีกว่า วันนี้ได้กินบุฟเฟต์ที่โรงแรม
บุฟเฟต์เนี่ย หลากหลายจริงๆ แต่มีเนื้อตั้งหลายจาน เนื้อแกะก็มี แถมหูฉลามก็มีแต่วิญญาณมั้ง ทั้งหม้อ เห็นมีเส้นๆไม่กี่เส้น กินเสร็จ ออกไปตระเวนรอบดึกอีกครั้ง คราวนี้เอาแถวๆโรงแรมแล้วกัน

เดินออกจากโรงแรมนิดหน่อย เห็นนักดนตรีวณิพก นั่งเล่นดนตรีมีทั้งสีซอ ขลุ่ยจีน พอฉันถ่ายรูป คนแถวนั้นมองเราเหมือนเราเป็นคนแปลกยังไงก็ไม่รู้

กลุ่มดนตรีวณิพก

ไม่น่าเชื่อเลยแฮะ ใกล้ๆบริเวณโรงแรมที่สุดหรู ข้างหลังจะเป็นเหมือนแหล่งชุมชน ผู้คนดูอาศัยแออัดยัดเยียด ตึกสูงๆ มีเสื้อผ้าตากยื่นออกมาจากระเบียงเต็มไปหมด

เห็นมีร้านเสริมสวย เห็นคนที่นี่เขาให้บริการสระผมเหมือนที่ฮ่องกงเลยอ่ะ คือนั่งสระกันที่เก้าอี้ สระเสร็จถึงจะไปล้างน้ำข้างหลัง เอ.. น่าลองบ้างจัง

พวกเราเดินเข้าไปในซอยเล็กซอยน้อย น่ากลัวเหมือนกันแฮะ ได้เห็นสภาพชีวิตจริงของคนที่นี่ ด้านนอกความเจริญสุดๆ แต่ด้านในคุณภาพชีวิตกลับตรงข้าม

เดินตระเวนรอบๆได้สักพัก กลับโรงแรมไปนอนดีกว่า