วันนี้วันแรกที่ Huawei พี่พีนัดกินข้าวเช้า 7 โมง ที่ชั้น 2 ของโรงแรม ปรากฏว่า เอ๋ตื่นสาย เราไม่ได้โทรไปปลุก โทรปลุกแต่พี่พี แต่เมื่อคืนก็นอนไม่ค่อยหลับ ต้องใช้มือถือช่วยปลุก (เกือบตั้งเวลาผิดเป็นเวลาที่เมืองไทยไปซะนี่) (อ้อ อีกอย่าง โรงแรม 5 ดาวที่นี่นะ โทรระหว่างห้องต้องผ่านโอเปอเรเตอร์ด้วย ทำให้ไม่ค่อยอยากโทรเลยอ่ะ)
วันนี้นั่งรสบัสขนาดกลาง มีชาวไนจีเรียผิวดำไป training ด้วยเหมือนกัน รู้สึกว่าเอ๋จะชอบใจพวกไนจีเรียกลุ่มนี้นะ ก็ทำให้เอ๋ดูขาวขึ้นเป็นกอง ทำเป็นเรียกพวกนั้นว่า ไอ้มืด อ้อวันนี้พวกเราเอา Notebook ไปด้วย
ต้องนั่งรถไปประมาณครึ่งชั่วโมง ขึ้นทางด่วนไปด้วย ทางด่วนของที่นี่เขาเก็บเงินโดยขาขึ้นเจ้าหน้าที่จะยื่นบัตรต้นทางให้คนขับ พอถึงปลายทางคนขับก็ยื่นบัตรให้เจ้าหน้าที่ เพื่อจะได้รู้ว่าขึ้นจากที่ไหน แล้วเก็บค่าบริการ
ไปถึง Huawei ที่นี่กว้างขวางมาก เหมือนเป็นอีกเมืองเลย ดูสะอาด กว้างขวาง จะแบ่งพื้นที่เป็น Zone เช่น A,B,C Zone Training คือ Zone j
สาวสวยที่มาต้อนรับชื่อ Zinnia พาไปห้องเรียนที่ชั้น 3
อาจารย์ที่มาสอนชื่อ Peter แต่ดูเด็กมาก ดูเหมือนอายุไม่น่าเกิน 26 , Zinnia เข้ามา guide เรื่องต่างๆของการใช้ชีวิต แนะนำสถานที่ shopping, และพวกเราจะได้เงินจาก Huawei วันละ 90 หยวน 5 วันก็ 450 หยวน เบิกได้วันพรุ่งนี้ อ้ออีกอย่าง Huawei ออกค่าซักผ้าด้วย ดีจัง
จริงๆแล้ว ที่ Huawei เขาไม่ให้เอา Notebook มา, Flash Drive ก็ไม่ได้ เหมือนเคยมีคนมาอบรมแล้วแอบขโมยเอา เอกสาร, source code ออกไป แต่ไม่เป็นไร สำหรับ notebook ที่พวกเราเอามาวันนี้ Zinnia เอาสติ๊กเกอร์ของ Huawei มาติดให้ ทำให้พวกเราเอา notebook มาได้ แต่ถ้าใครเอากระเป๋าใหญ่ๆมา ก็ยังต้องให้เจ้าหน้าที่ตรวจตอนขาออกอยู่ดี
กลางวัน กินข้าวที่ Training Center เดินจากที่เรียนไปประมาณ 10 นาที แต่อากาศเย็นดี เดินได้สบายๆ วันแรกนี้ทั้ง Zinnia กับ Peter ไปกินข้าวพร้อมกับพวกเรา
ตรงข้ามกับร้านอาหาร มี DVD ขายเต็มไปหมด ราคา 4-6 หยวน ถูกจัง แต่วันนี้ยังไม่ซื้อ ดูดูไปก่อน ถ่ายรูปบริเวณแถวที่ขาย DVD แต่ดูเหมือน Peter บอกไม่ให้ถ่ายรูป ไม่น่านะ ไม่เห็นมีไรเลย เซ็งๆเหมือนกัน กลางวันที่นี่มีวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง คือพนักงานจะนอนกลางวัน กลับมาจากกินข้าว เห็นพนักงานหลับกันเป็นแถว เคยได้ยินมาเหมือนกันว่าจะทำให้ประสิทธิภาพการทำงานในช่วงบ่ายดีขึ้น TRUE น่าจะทำอย่างนี้บ้างนะ
หลังเลิกเรียน วันนี้จะไป Huaqiangbei เป็น shopping area พี่พีจะไปซื้อ IC ก่อนไป Zinnia บอกให้ระวังเงินปลอม ซึ่งที่นี่จะเยอะมาก แล้วก็สอนวิธีดูเงินปลอม ให้ระวังตอนทอนตังค์ให้ดี
ตอนแรกนึกว่าจะกลับโรงแรมเอา Notebook ไปเก็บก่อน ที่ไหนได้ ออกจาก Huawei ก็ไปกันเลย แบกเจ้า Notebook นี่ไปด้วย
ไปที่อาคารแห่งหนึ่ง เห็นว่าเป็นแหล่งขาย electronic พี่พี เที่ยวตามหา IC ที่ว่า แต่ดูเหมือนหาหลายร้าน ก็ไม่ได้ซักกะที หายากมากๆ
คนที่นี่สูบบุหรี่กันหนักมากๆๆ ขนาดอยู่ในห้องแอร์ ดูเหมือนจะสูบบุหรี่กันถ้วนหน้า ควันขโมงไปหมด เดินได้ชั่วโมงกว่าๆถึงสองชั่วโมง มึนไปหมด ตัวเหม็นไปด้วยบุหรี่
เอ๋กับพี่พี ได้ PCMCIA – Lan มาคนละใบ สรุปว่าหาซื้อ IC ไม่ได้
เย็นนั้น กิน KFC เป็นเช็ตใหญ่ 78 หยวน เดินจนเดินไม่ไหว ก็เจ้า notebook นี่ด้วย ไม่รู้จะแบกมาด้วยทำไม
เดินเที่ยวกันซักพัก หาทางขึ้นรถไฟฟ้า ระหว่างทางเจอร้านอาหารจีน หน้าร้านมีของทะเลวางอยู่ ตัวนี้ไม่รู้ว่าอะไรเนี่ยซิ
กลับถึงโรงแรมประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง ตอนแรกว่าจะอาบน้ำนอนแล้วนะ พี่พียังฟิตอยู่ ออกไปเดินอีก เอ้าไปก็ไป เดินรอบๆโรงแรมนั่นแหละ
คนที่นี่เนื่องจากสูบบุหรี่กันมาก ทำให้ต้องขากเสลดกันบ่อยๆ เดินไปเดินมาต้องระวังให้ดี เดี๋ยวโดนเสลดใครเข้า อีกอย่างคนที่นี่นึกอยากทิ้งขยะตรงไหนก็ทิ้ง สงสารคนกวาดขยะ ยังงี้กวาดยังไงก็ไม่หมด
อีกเรื่องที่เห็นแล้วไม่ประทับใจเลย ก็คือ บริเวณกำแพง , ถนน จะมีเขียนเหมือนโฆษณา พร้อมกับเบอร์โทรศัพท์เต็มไปหมด (เบอร์โทรศัพท์ที่นี่ 8 หลักบวกรหัสเมือง 3 หลัก เป็น 11 หลัก แต่เขียนติดกันเป็นพรืด)
เดินผ่านสะพานข้ามถนน ระหว่าง A-Best กับตึกฝั่งตรงข้าม ก็คือสะพานที่วันแรกมาเดิน กลางคืนมีของขายเต็มไปหมด เดินๆต้องระวังกระเป๋าเหมือนกัน ซื้อ DVD เพลงมา 2 แผ่น เจอคนขายของเป็นอาม่า แต่ไม่แก่มาก พูดจีนแต้จิ๋วได้ด้วย บอกให้ระวังกระเป๋าตังค์ด้วย แวะซื้อ มาม่าของท้องถิ่นมาลองกิน ถึงที่พักเหนื่อยจริงๆวันนี้
0 Comments:
Post a Comment