รำลึกถึงงานรับปริญญา(อีกครั้ง)

เช้าวันนี้ lunar ตื่นแต่เช้าทั้งๆที่เป็นวันเสาร์ เพราะมีงานรับปริญญาของเจ้าแอน น้องที่ office รับที่ไบเทค บางนา แต่ก็ยังดีนะที่รับตอนบ่าย ทำให้มีเวลาในช่วงเช้าให้ถ่ายรูปกัน แต่ถึงแม้อย่างนั้นก็เหอะ ด้วยความที่ว่า บ้านของ lunar อยู่คนละทิศละทางกับบางนา ทำให้ต้องตื่นแต่ไก่โห่

นัดกะเอ๋ที่ lotus อ่อนนุช แล้วนั่ง taxi ไปด้วยกัน วันนี้ผิดคาดแหะ เนื่องจากคิดว่าจะมีคนมากมาย รถติดมากๆ ไรทำนองเนี้ย แต่ปรากฏว่า คนไม่มากเท่าที่ควร รถก็ไม่ค่อยติด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

ที่นี่ lunar เคยมาแค่ครั้งเดียว ตอนมางาน Photo Fair มาถึงหาแอนไม่ยาก แต่เจอน้องฝนกับโต้งกำลังแอ็คชั่นถ่ายรูปอยู่ แต่ไหงเหงียนยังไม่มา ทั้งๆที่บ้านอยู่แถวนี้

ตอนแรกชั่งใจอยู่ว่าจะซื้อดอกไม้ ตุ๊กตา ให้ดีเปล่าน๊า หรือว่าจะพาไปเลี้ยงฉลอง หลังจากปรึกษากับเอ๋แล้วก็คิดว่าไว้พาไปกินดีกว่า คิดว่าวันนี้ต้องมีดอกไม้เต็มมือไปหมดแน่

แต่เอ๋เห็นมาลัยมงกุฏดอกไม้ ก็เลยคิดว่า ต้องไม่มีใครซื้อให้แอนแน่เลย ก็เลยตัดสินใจซื้อไป ปรากฏว่า มีคนซื้อมาให้แอนซะแล้ว แป่ววววว...

อือม.. นานแล้วเหมือนกันที่ไม่ได้มางานรับปริญญา เห็นวันนี้ อดนึกถึงวันที่เรารับไม่ได้ แต่ของ lunar จะดูอบอุ่นกว่านี้นะ เพราะยังไงซะก็รับที่มหาลัยที่เรียนมา ทั้งปริญญาตรีและโท ยิ่งตอนรับที่เกษตร เพื่อนๆเยอะมาก ได้ถ่ายรูปกับเพื่อนเกือบครบคน (เพื่อนรุ่นเดียวกันมีตั้งเกือบๆ 300 คน) แล้วสถานที่ก็คุ้นเคย ได้ถ่ายรูปมีฉากหลังเป็นสถานที่ต่างๆที่ได้ร่ำเรียน ทั้งสุข ทั้งทุกข์(ตอนสอบ) ทั้งเฮฮา หนุกหนาน

วันนี้ดูแปลกๆ นอกจากพวกเรากับญาติๆแล้ว ดูเหมือนว่า ไม่มีใครอีก ไม่เห็นมีเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาถ่ายรูป อือม..แปลกอ่ะ

พวกเราอยู่กันนานเหมือนกัน แดดร้อนมากๆๆๆ รอจน 10 โมงครึ่งแล้ว เหงียนก็ยังไม่มา โทรไปตาม ได้ความว่า มาถึงแล้วแต่อยู่กับญาติเพราะรับปริญญาเหมือนกัน กว่าจะเจอกันได้ ก็แทบจะนาทีสุดท้ายแล้ว เหงียนมาพร้อมกับช่อดอกไม้หวานเหมือนช่อดอกไม้ของเจ้าสาว

ถ่ายรูปกันสักพัก lunar ก็เลยปิ๊งค์ไอเดีย ให้โต้งถือดอกไม้ของเหงียน แล้วคุกเข่าแสดงท่าขอความรักต่อแอน ถ่ายรูปเป็นหลักฐาน ปรากฏว่า สนุกสนานกันมาก อีกรูปก็ให้เหงียนทำท่าเหมือนชี้นิ้วว่าโต้ง เฮ้อ คนคิดก็หนุกดี ไม่ได้ทำเอง แต่ปรากฏว่า ทุกคนก็สนุกกันใหญ่

เสร็จจากงานแอน แวะไปกิน MK ที่เซ็นทรัลบางนา สั่งกันมาเพียบเลย หลังจากอิ่มพุงกาง ก็แยกย้ายกันไป ฝนกับโต้งไปเรียนภาษาจีนกันต่อ lunar จะไปหาหมอ (แบบว่า ผิวหนังที่ มือเท้า มันลอกๆอ่ะค่ะ) ที่พญาไท 1 เอ๋รับอาสาจะไปด้วย

ปรากฏว่า หมอปรึกษากับ lunar เรื่องผิวหนังมือเท้า แป๊บเดียวเอง ก็แค่บอกว่าแพ้ เท่านั้น แต่ที่เหลือเนี่ยซิ กลายเป็นเรื่องผิวหน้า
แบบว่า สนใจจะยิงเลเซอร์ ที่เป็นกระ มั๊ย ทั้งหน้าราคา 5000 บาท อือม.. ใจจริง ก็อยากรักษามาตั้งนานแล้วอ่ะ แต่ก็กลัวเรื่องผลข้างเคียงของการยิงเลเซอร์ แต่ถ้าจะยิง ต้องไปที่โรงพยาบาลนนทเวช ที่นี่ไม่มีเครื่องมือยิงกระ(ลึก)

วันนี้ต้องจ่ายตังค์เพิ่มอีกเกือบ 300 บาท แพงจัง ทั้งๆที่ใช้บัตรอยุธยาอลิอันซ์ไปแล้ว 800 บาท อือม.. แล้วนี่ 5000 ค่ายิงเลเซอร์มันจะไหวเหรอ ไม่น่าจะใช่เลย

กลับจากหาหมอ ยังมีแรงไปเดินเยาวราช ทั้งๆที่เหนื่อยเหมือนกัน เหนื่อยเพราะอากาศมันร้อนซะมากกว่า ไปเยาวราชเพราะเอ๋จะไปซื้อแบตเตอรี่ของมอเตอร์ไซด์แถวคลองถม lunar ก็เลยขอแวะกินกาแฟเอี๊ยะแซ เพิ่มพลังซะหน่อย วันนี้กลับบ้านแบบว่า หมดแรงจริงๆ