LAO : Day 1 - วังเวียง

นอนในรถมาทั้งคืน หลับบ้างไม่หลับบ้าง ถึงหนองคายประมาณ 7 โมงเช้า รีบไปดูตารางรถทัวร์ไปเวียงจันทน์ มีเวลา 7.30 น. มีเวลาแค่ 30 นาที นี่ถ้าไม่เสียเวลา ไอ้เติมน้ำมันเนี่ย ก็คงไม่ต้องรีบตาลีตาเหลือก ล้างหน้า-แปรงฟัน รีบทำเวลาโดยด่วน

ค่ารถทัวร์ 60 บาท เวลาซื้อตั๋วต้องใช้ passport ด้วย พอถึงด่าน ตม. ก็ต้องลงจากรถทัวร์ ไป stamp ขาออก เสร็จแล้วก็นั่งรถทัวร์ต่อไปอีกหน่อย ก็ไป stamp ขาเข้า ระหว่างรอตรวจคนเข้าเมือง พอดี lunar เห็นว่ามีให้แลกตังค์ด้วย ลองถามสมาชิก แต่ดูแล้วแต่ละคนยังลังเลอยู่ lunar ตัดสินใจแลกเลยละกัน เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา มีให้แลก ก็เลยแลกไปก่อน

แลกมา 2,000 บาท ได้มาประมาณ 568,000 กีบ โอ้โห รวยเลยเรา ยังไม่ได้เข้าลาวนะเนี่ย


เงินหนามากๆ ปึกใหญ่ แลกมาแล้วก็มานั่งคิด จะบ้าเปล่าเนี่ย แลกมาทำไมตั้งเยอะแยะ แต่ไม่เป็นไร คนอื่นๆยังไม่ได้แลก เดี๋ยวมาแลกที่ lunar ละกัน

ขาเข้าเนี่ย ต้องเสียค่าเหยียบแผ่นดิน(มั้ง) 10 บาท ถ้าใช้เงินกีบก็ 3000 กีบ lunar ก็เลยใช้เงินกีบซะเลย
หลังจากผ่าน ตม. แล้วก็เข้าเขตประเทศลาวซะที

ระหว่างทาง ก็เห็นอักษรลาว พยายามอ่าน ก็พออ่านได้ อ่านไปหนุกหนานไป

ถึงท่ารถที่เวียงจันทน์ คนที่นั่นพอเห็นนักท่องเที่ยวลงจากรถ ก็รีบตะครุบทันที เดินตามไม่ยอมหยุด ตอนแรก พวกเราก็กะว่า จะไปหารถที่จะไปวังเวียง แต่ลองๆสอบถาม เทียบราคาแล้ว ก็ว่าจะเหมารถตู้เนี่ยแหละ ราคา 2500 บาท อือม ราคาไม่เบาเหมือนกัน แต่เห็นว่า ระยะทางค่อนข้างไกล และก็ต้องเสียค่าทางด่วนด้วย หลังจากปรึกษากันแล้ว ก็ ok นะ

แต่ต้องนั่งรถคล้ายๆ 3 ล้อบ้านเรา ไปที่ประตูชัยกันก่อน เพราะรถตู้จะจอดรอที่นั่น (ไหงไม่มารับเราที่นี่เลยฟะ)


ก่อนไปประตูชัย สมาชิกอยากไปแลกตังค์กัน ก็เลยไปแวะแลกตังค์กันก่อน ตรงข้ามที่แลกตังค์เนี่ยมีร้านขายขนมปังฝรั่งเศส พอดีได้ยินป้าคนหนึ่งตอนนั่งรถเข้าเมืองมา ว่ามีร้านอร่อยชื่อ VOP หรือ VIP ไรเนี่ยแหละ ก็เลยแวะไปลองซื้อกันมา

นี่แหละขนมปังฝรั่งเศส ณ ลาว

มีหลายไส้ ทั้งทูน่า แฮม ไก่ ขนมปังอันใหญ่มีขายทั้งเต็มอัน แล้วก็ครึ่งอัน เต็มอัน อันละ 14000 กีบ หรือ 55 บาท ก็เลยซื้อมา 3 อันแบ่งครึ่งซะ ก็ได้ 6 อันพอดี

คำโตๆ อร่อย

lunar ลองกินก็ว่า รสชาติก็อร่อยดีนะ ขนมปังไม่แข็งเหมือนที่เคยกินที่ฝรั่งเศส แต่คนอื่นๆจะบอกว่าแข็ง แต่กว่าจะกินหมด ก็เมื่อยกรามเหมือนกัน

เสร็จสรรพ ไปประตูชัยกัน แวะถ่ายรูปนิดหน่อย เพราะกะว่า วันสุดท้ายค่อยมาเก็บที่นี่ละกัน

ตอนแรกนึกว่า ไอ้ราคา 2500 บาทเนี่ย มันจะรวมค่า 3 ล้อเครื่อง แต่ที่ไหนได้ ไม่รวมแหะ ต้องจ่ายต่างหาก คนละ 20 บาท บ้าจริงอ่ะ

นั่งรถตู้ไปวังเวียง อือม..จะบอกว่า หนทางมันไม่ได้ราบเรียบเลยอ่ะค่ะ วนซ้าย เลี้ยวขวา ไปๆมาๆยังงี้ตลอดทาง เหมือนนั่งไปปายยังไงยังงั้น

แต่ที่หนักหนากว่า ก็คือ ตลอดทาง จะมี หมูบ้าง วัวบ้าง เป็ด ไก่ เด็กๆ เดินข้ามถนนแบบว่า ถนนนี้ของฉัน รถมา รถต้องหลบไป บรรดาสัตว์ต่างๆเหล่านี้ ไม่สนใจรถเลย ไม่เหมือนบ้านเรา เจ้าของต้องพามาข้าม แล้วก็ต้องรีบข้ามซะด้วย

อ้อ ลืมบอกไป ที่นี่รถวิ่งเลนขวา พวงมาลัยซ้าย นั่งรถแล้วจะรู้สึกแปลกๆอยู่เหมือนกัน

ไปถึงวังเวียงประมาณ บ่าย 3 โมง วนหาโรงแรมที่จะมาพักคืนนี้กันชื่อว่า ถาวรสุข (THAVONSOUK) วนหาหลายรอบ แต่ไม่ยักเจอ

ถามคนแถวนั้นก็แล้ว ก็ไม่เจอซะที สุดท้าย เบียร์ต้องโทรถาม ถึงได้รู้ว่า ไม่ได้ตั้งอยู่ติดถนน ต้องวิ่งลงทางลงแคบๆถึงจะเจอ

มาถึงแล้ว ก็โอ้โฮ บรรยากาศดีมากๆเลยแฮะ ดูสงบเงียบ ติดริมแม่น้ำ มองไกลๆเห็นภูเขา เห็นหมอกลอยอยู่ตลอดเวลา



หลังจากจัดแจงเข้าห้องพักกันแล้ว คนขับรถก็ถามว่า จะไปเที่ยวไหนหรือเปล่า ไป “ถ้ำจัน” มั๊ย

ก็ไหนๆมาแล้ว ดูๆแล้วที่วังเวียงก็คงไม่ค่อยมีสถานที่ท่องเที่ยว ก็เลย ok น่ะ ไปก็ไป
นั่งรถไปไม่ไกลนัก เสียค่าผ่านประตูคันละ 15000 กีบ ตอนแรกก็ยังคิดว่า อือม ราคาก็ไม่แพงนัก
แต่พอเดินเข้าไป มีเก็บค่าชมอีก

ตอนแรก lunar ก็คิดว่า อือม คนละ 6,000 กีบ ไหงมีเก็บค่าเข้าชมอีกฟ่ะ แต่พอเจ้าเบียร์เดินเข้ามาดูราคาตั๋ว แล้วก็บอกว่า
“พวกเราเป็น foreigner ต้องเสียคนละ 10,000 กีบต่างหาก ”

พอคนเก็บตั๋วได้ยินอย่างนั้น ก็เลยบอกว่า 6 คน 60,000 กีบ อือม ใช่แฮะ ลืมไปว่าเราเป็นชาวต่างชาตินี่นา
(ฮึ่ม เจ้าเบียร์ ถ้าเงียบๆไว้ ก็จ่ายแค่ 6000 กีบเท่านั้น)

ทางเดินขึ้นเขา ต้องเดินไป 147 ขั้น เจอคนไทยมาเที่ยวด้วย

วิวเมื่อมองจากปากถ้ำ

ถ้ำภายในไม่ค่อยมีคนมาเที่ยวแหะ ดูๆแล้ว บางจุดคล้ายๆกับแร่แคลไซด์ คล้ายที่ไปถ้ำแก้วโกมลที่ปาย แต่คงไม่น่าจะใช่มั้ง

ภายในถ้ำจัน

เนื่องจากคนเที่ยวน้อย ไม่เหมือนที่ปายจะมีไกด์ช่วยอธิบาย ที่นี่ก็เลยได้แต่เดินดูๆ นิดหน่อยแล้วก็กลับจากถ้ำ (มันคุ้มกับ 10000 กีบหรือปล่าวเนี่ย)

กลับมาจากถ้ำ ลองถามคนขับรถว่า ถ้าจะเหมารถพรุ่งนี้ไปหลวงพระบาง คิดราคาเท่าไร คนขับรถหลังจากทบทวนมาหลายชั่วโมงแล้ว ก็ให้คำตอบว่า 6000 บาท โอ้โฮ แพงจัง ก็เลย say no ไป

คิดว่า มาหารถกันเองดีกว่า ลองสอบถามดูๆแล้ว มีรถตู้ไป คิดราคาคนละ 380 บาท อือม ก็ ok เนี่ยดีนะที่ไม่ตกลงกับเจ้าคนขับรถเมื่อตะกี้

คุยกับคนรับจองรถว่า แถวนี้มีร้านอาหารอร่อยมั๊ย ได้ความว่า ให้ลองเดินไปหัวมุม แล้วจะเจอตึกเก่าๆ ที่ดูกำลังสร้างอยู่ ตรงนั้นมีร้านอร่อย

เดินมาแล้วก็ดูแปลกๆ เพราะตึกมันเป็นแบบนี้

สอบถามดูแล้วก็ได้ความว่า ด้านนี้เป็นการเข้าด้านหลัง ให้เดินทะลุตึกเข้าไป ก็จะเจอร้านอาหาร
ร้านนี้ชื่อ “นางบด” สั่งอาหารมาประมาณ 5-6 อย่าง ก็ ok นะ ถือว่าอาหารอร่อยใช้ได้เลยอ่ะ หมดไปกับมื้อนี้ 155,000 กีบ




หลังจากอิ่มกันแล้ว ก็มาเดินเที่ยวรอบๆเมืองกัน เมืองนี้เป็นเมืองเล็กๆ คล้ายปายเลยอ่ะ นักท่องเที่ยวก็มีพอสมควร

ร้านตัดผม

เดินเที่ยวเล่นกันไปมา อ้อ เพิ่งรู้ว่าที่นี่ เขานิยมโรตีกัน แต่เขาไม่เรียกโรตีนะ เขาเรียกว่า “PANCAKE” หรูเชียว
เห็นมีหลายร้าน ก็เลยลองซื้อชิมกัน 2 ชิ้น รสกล้วยหอม กับ รสไข่ ชิ้นละ 10000 กีบ

ขนมครกลาว ฝาแปลกดี

เจอร้าน McDonald ด้วย เห็นร้านเขาแต่งสวยดี ลองถ่ายรูปมา เจ้าของร้านเป็นฝรั่งเห็นเข้า ก็เลยปรี่เข้ามาบอกว่า (อันนี้แปลเป็นไทยได้ว่า) “ถ้าคุณมานั่งกินที่ร้านแล้วถ่ายรูป จะok มาก ” แต่แหะ แหะ lunar ได้แต่ยิ้มๆแล้วเดินต่อไป

บรรยากาศในร้าน Mc Donald

สุดท้าย เดินจนหมด ก็ว่าจะกลับที่พักล่ะ แต่ขอแวะกินกาแฟกันสักกะหน่อย

เห็นมีกาแฟลาว เบียร์เลยลองสั่งมา ที่แท้ก็คือ โอเลี้ยงบ้านเรานี่เอง ลองชิมดู รสชาติ ไม่ค่อยอร่อยแหะ

กลับถึงที่พัก lunar ยังรู้สึกว่า ยังหัวค่ำอยู่เลย แต่คนอื่นๆเขาคงเพลียกัน นั่งดู ubc กันใหญ่ lunar อาบน้ำเสร็จ ก็เดินออกมานั่งเล่นข้างนอก บรรยากาศที่นี่เงียบมากๆๆ แต่ดูก็โรแมนติคไปอีกแบบ กลับเข้ามาที่ห้อง คนบางคนหลับไปแล้ว ไม่ยอมอาบน้ำซะด้วย