Firework

วันนี้วันเฉลิมในหลวงของปวงชนชาวไทย นัดกับเพื่อนๆว่าจะไปถ่ายรูปพลุที่สนามหลวงกันซะหน่อย
ปรกติแล้ววันนี้ของทุกปี มักจะไม่ได้ไปไหน อยู่บ้านซะมากกว่า มาปีนี้ เกิดอยากไปถ่ายรูปพลุ หลังจากพลาดจากเมื่อวันแม่ที่ผ่านมา

นัดกัน 6 โมงเย็นที่สถานีรถไฟฟ้าหัวลำโพง ออกมาก็แวะกินบะหมี่กันก่อน เสร็จสรรพก็โบกแท็กซี่ไปราชดำเนิน
นั่งๆรถ รถก็ติด มองๆไปนอกรถเจอ โดโด้ แต่ดูแปลกๆเหมือนหลบๆ ใครก็ไม่รู้ ตัวใหญ่เหมือนฝรั่งเลย

รถไปจอดบริเวณป้อมพระกาฬ ไปต่อไม่ได้ละ คนเยอะมาก ไหนๆก็มาหยุดที่ป้อมพระกาฬแล้ว วันนี้ประดับไฟสวยดี ถ่ายรูปซะหน่อย

ป้อมพระกาฬ

วันนี้ลงทุนเอาขาตั้งกล้องมาด้วย ตั้งแต่มีเจ้าขาตั้งกล้อง ยังไม่เคยเอามาใช้จริงๆจังๆซะที
ถ่ายตรงนี้เสร็จ พวกเราก็ไม่ไปไหนกันละ ตั้งขาตั้งกล้องรอกันตรงเกาะตั้งเสาไฟจราจรตรงนั้นเลยอ่ะ แล้วก็ระดมถ่ายรูป แบบว่าลองตั้งค่าต่างๆกัน ฉันก็ลอง mode P โดยลองตั้งค่า

แต่ไหงถ่ายไปถ่ายมา รูปมันจ้าไปหมดเลย สงสัยยังตั้งไม่ถูก ไม่เป็นไร ลองผิดลองถูกไป

ถนนราชดำเนิน

ตั้งได้สักพัก คนเริ่มเดินทางมากันเยอะพอสมควร ส่วนใหญ่ก็มุ่งหน้าไปสนามหลวงกัน พวกเราก็ตั้งใจปักหลักกันอยู่ตรงนี้แหละ คิดว่าน่าจะเป็นมุมดีที่สุดแล้วนะ

แต่เพื่อให้แน่ใจว่าตรงจุดนี้จะได้เห็นพลุจริงๆ ลองสอบถามคนขายหมูปิ้งดีกว่า
หลังจากแน่ใจว่า จุดนี้ก็มองเห็นเหมือนกัน ก็ตั้งกล้องอีกครั้ง ลองถ่ายหลายๆรูป ลอง drive mode ดูบ้างดีกว่า

ประมาณ ทุ่มกว่า ตำรวจก็กั้นไม่ให้อยู่ตรงเกาะกลางถนน คือขบวนเสด็จกำลังจะผ่านไป มองเพ่งอยู่ แต่ไม่แน่ใจว่าใครเสด็จ

ถนนราชดำเนิน

หลังจากขบวนเสด็จผ่านไป พวกเราก็รีบกันเลย ตั้งกล้องเตรียมละ
แต่... เอาเข้าจริง ปรากฏว่า พลุขึ้นอีกทางหนึ่ง มุมแบบ 90 องศาจากที่ยืนเล็งเลยนะเนี่ย รีบเปลี่ยนมุมกล้อง แต่กว่าจะจัดตำแหน่งได้ ปรากฏว่า ควันเต็มไปหมด

พลุขึ้นได้สักพัก ก็เปลี่ยนมุมมาอยู่ตรงมุมแรกที่พวกเราตั้งกล้องไว้ ว๊า.. ต้องหันกล้องกลับมาอีกล่ะ

ถ่ายไปหลายช๊อตมากๆ แต่... ไม่สวยเลยแฮะ การใช้ขาตั้งกล้อง มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียต่างกัน ในกรณีที่เราไม่สามารถคาดตำแหน่งของสิ่งที่จะถ่ายได้แน่นอน (อย่างเช่น พลุเนี่ย) อันดีเป็นข้อเสียแล้วล่ะ เพราะกว่าเราจะปรับกล้องให้ถ่ายตำแหน่งพลุได้ พลุก็ถูกจุดไปหลายนัดแล้วล่ะ ตามมาด้วยควันเต็มไปหมด

เอารูปที่ถ่ายมาดู ไม่มีรูปพลุสวยเลยสักรูป เพิ่งรู้ว่าถ่ายรูปพลุเนี่ยยากจริงๆ

ถ่ายบริเวณรอบๆแล้วกัน