ShenZhen – ไท้กุ้ยเล่อ

วันนี้พวกเราได้เงินกันล่ะ คนละ 450 หยวน แต่ต้องเซ็นใบถ่ายเอกสารเงินทั้ง 5 ใบด้วยนา
ตอนไปเอาเงิน พวกเราสอบถามร้านขายหนังสือใน Huawei , Zinnia ชี้มาที่ตึกๆหนึ่งตรงข้าม training center เอาล่ะ เดี๋ยวกินข้าวเสร็จ จะมาซื้อหนังสือกัน

วันนี้พวกเราระดมซื้อ DVD กันยกใหญ่ ซื้อกับอาแป๊ะ 3 คนรวมกัน 100 หยวน ตกแผ่นละ 3 หยวนกว่าๆ ก็ไม่เกิน 20 บาท ถูกสุดๆ

พวกเรากะจะมาซื้อหนังสือ แต่พอเดินเข้าไปในตึกที่ Zinnia บอก เจ้าหน้าที่บอกว่าไม่มี (จริงๆเจ้าหน้าที่ไม่ได้บอก เพราะเขาพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ เฮ้อ อาศัยสอบถามพนักงานที่เดินไปเดินมา) อ้าวแล้ว Zinnia บอกอะไรพวกเราเนี่ย

2-3 วันที่อยู่ ZenChen ได้ภาษาจีนมาหลายคำ แต่คำที่ใช้บ่อยที่สุดคือ ไท้กุ้ยเล่อ แปลว่า แพงไป นอกจากนี้ก็มี

• หนีห่าว - สวัสดี
• ไจ้เจี้ยน – Bye Bye
• เซี้ย เซี้ย – ขอบคุณ
• ตั่วเฉ่าเฉียน – เท่าไร
• ตี้เถี่ย ไจ้หนาหลี่ – สถานีรถไฟอยู่ที่ไหน

เอ๋ ถึงกับเอาคำว่า ไท้กุ้ยเล่อ มาล้อเลียน ทำนองว่า เวลาพูดกับคนจีน เจอหน้าก็ ไท้กุ้ยเล่อ อย่างเดียว คือประมาณว่า พวกเราพูดภาษาเขาได้ถนัดและคล่องที่สุดก็คำนี้แหละ

ก่อนกลับ ถ่ายรูปร่วมกันก่อน แต่ถ่ายแค่หน้าตึกได้เท่านั้น
เย็นวันนี้ พวกเราจะไปที่ Luohu บอกคนขับรถให้ไปส่งที่ Luohu ปรากฏว่าคนขับรถไปส่งที่ Dongmen พวกเราก็บอกว่าที่นี่มัน Dongmen นี่นา (ก็เมื่อวานเพิ่งมาเอง)

มารู้ตอนหลังว่า คนขับรถวันนี้เป็น outsource จากบริษัทข้างนอก ไม่ใช่คน Huawei จริงๆถ้าบอกพวกเราว่า รถติดให้นั่งรถไฟฟ้าไปอีก 2 ป้าย พวกเราก็ OK นะ แต่ไม่น่ามาทำกันยังงี้เลย นึกว่าพวกเราไม่รู้หรือไง

และแล้วพวกเราก็นั่งรถไฟฟ้าจนไปจนสุดสถานี ที่นี่เป็นเขตแดนระหว่างจีนกับฮ่องกง เห็นมีสถานีขนส่ง (รถไฟ) เหมือนหัวลำโพงบ้านเรา และก็มีเส้นทางสำหรับคนที่จะเดินทางไปฮ่องกง

สถานีขนส่ง

เห็น shopping center อยู่แห่งหนึ่ง ที่นี่แหละมั้งที่เขาบอกว่าเหมือน มาบุญครองบ้านเรา คาดว่าคนส่วนใหญ่ที่มา shopping จะมาที่ห้างนี้

ส่วนใหญ่จะขายนาฬิกา มีหลายเกรด หลายราคา แต่เอ๋ดูแล้วไม่ชอบใจ เหมือนกับคนขายไม่จริงใจ บอกให้เอานาฬิกาเกรด A มาให้ดู คนขายดันหยิบแต่ที่ไม่ใช่เกรด A มาให้ดู

พี่พีได้ ปากกาไปหลายด้าม เห็นว่าถูกดี ตกด้ามละ 100 บาท เห็นว่าซื้อไปฝากคนอื่น
แต่ไม่ค่อยชอบ shopping ที่นี่เลย คือคนขายเขาเห็นนักท่องเที่ยวอย่างเราเหมือนหมาป่ามองลูกแกะ เตรียมตระครุบยังไงก็ไม่รู้ ตั้งแต่ลงสถานีรถไฟฟ้าแล้วล่ะก็มีคนขายของบางร้าน มารับพวกเราไปที่ร้านของเขาเลยล่ะ แบบว่าเห็นนักท่องเที่ยว เอาใจสุดๆ แต่ก็น่ากลัว ยังไงก็ไม่รู้ เวลาเดินดูของอยู่ พอมองไป ร้านค้าต่างๆ พวกคนขายก็มองมาที่เราเป็นแถว บางคนพอเราเดินผ่านร้าน ก็มาฉุดกระชากเข้าร้าน ไม่ชอบจริงๆ

เย็นวันนั้น ไปกินข้าว ร้านอาหารสไตล์ฮ่องกง กินบะหมี่เหลืองผัด ก็อร่อยดี มื้อนี้หมดไป 93 หยวน

ร้านอาหารที่ LuoHo

ว่าแล้วพวกเราก็จะกลับไป Dongmen อีกครั้ง นั่งรถไฟฟ้าไป 2 สถานี ส่วนใหญ่แล้วจะอยู่แต่ร้านขายนาฬิกา พีพี่ซื้อนาฬิกาเรือนหนึ่ง ต่อรองกันนานมากได้ในราคา 130 หยวน คือคนขายของพาไปซื้อที่ชั้นบน สาวจีนคนนี้พูดภาษาอังกฤษ กับจีนแต้จิ๋วได้ เอ๋บอกว่านาฬิกาที่นี่ก็ OK แต่อยากได้ Patek Philippe ที่วันก่อนมาดูมากกว่า แต่สุดท้ายได้นาฬิกามาเรือนหนึ่งแต่ไม่ใช่นาฬิกาที่อยากได้ เฮ้อ เกิดข้อผิดพลาดทางเทคนิค ช่วยไม่ได้แฮะ เป็นเราละก็ ไม่สนอ่ะ ถ้าอยากได้ ก็ซื้อ ไม่สน

เรามองหาของฝาก ก็เพิ่งซื้อได้อย่างเดียวเอง แต่มองไปมองมา ก็มีแต่เสื้อผ้าหนาๆอยู่ดี จะซื้อนาฬิกา ก็เพิ่งซื้อให้ปะป๊าไป

ตอนขากลับ ขึ้นรถไฟฟ้าเที่ยวสุดท้ายประมาณ 5 ทุ่ม เกือบต้องนั่งแท๊กซี่แล้วซิ กลับถึงโรงแรม 5 ทุ่มครึ่ง เหนื่อยสุดๆ