LAO : Day 3 - หลวงพระบาง (2) - น้ำตกกวางสี

เมื่อคืนนัดกับเบียร์และนุ่นว่า เช้านี้จะออกไปเดินดูชาวบ้าน ตักบาตรข้าวเหนียวกัน ส่วนกลุ่มพวกเรากะว่าจะตักบาตรพรุ่งนี้ดีกว่า เนื่องจากพรุ่งนี้ไม่ได้มี plan ไปไหนไกล
แต่ว่า ฝนตกอีกแล้ว กว่าจะหยุดตกก็เกือบ 7 โมง

ออกไปเดินเล่นตลาดกัน 4 คน lunar ก็เลยไปถามชาวบ้านแถวนั้น ว่าตักบาตรกันกี่โมง ที่ไหน คุณป้าบอกว่า แถวหน้าวัดตรงที่ยืนอยู่ตรงนี้ก็ได้ ตักบาตรเวลา 5.30 ถึง 6.00

สภาพตลาดเช้าที่นี่ ดูคึกคักจัง ขายของสดกันเยอะมากๆ

บรรยากาศตลาดสดยามเช้า

ปูสด มันรวมกัน

ปูสุกแล้ว นี่ก็มัดรวมกัน

หนังควายสด

หนังควายตากแห้ง

ก้อนสาหร่าย

ล๊อตเตอรี่

ซื้อของกินเล่นมา 2-3 อย่าง เป็นข้าวเหนียวดำ กับ ขนมคล้ายๆข้าวเกรียบปากหม้อบ้านเรา แต่อันใหญ่กว่า

เดินแวะมากินกาแฟร้านดัง ประชานิยม ใกล้กับที่พัก ร้านนี้ขึ้นชื่อใน net ด้วยอ่ะค่ะ

ร้านกาแฟประชานิยม

เพิ่งรู้ว่า ปาท่องโก๋ ภาษาอังกฤษเรียกว่า bananafritter นั่งสั่งกาแฟลาวมากิน ได้รสชาดและบรรยากาศดีจัง

เห็นเจ้านุ่นสั่ง เฝอ ร้านข้างๆมากิน ลองชิมน้ำซุปแล้วอร่อยดี เห็นชามใหญ่ เลยสั่งมากินคนละครึ่งกับพี่ตุ่ม

โปรแกรมทัวร์ของเราเช้านี้จะเดินเล่นรอบเมือง ชมวัดวาอาราม บ่ายไปเที่ยวน้ำตก

โต๊ะอาหารร้าน Pondview Terrace

บรรยากาศร้าน Pondview น่านั่งจัง

ร้านกบน้อย

ภายในร้านกบน้อย

เดินกันจนเหนื่อยละ อาหารเที่ยง พอดีเดินผ่านเลียบแม่น้ำคาน เห็นมีร้านนี้น่านั่งจัง ชื่อร้าน Chang Café ก็เลยว่าร้านนี้ละกัน มื้อนี้ได้กินข้าวติดแม่น้ำ สั่งกันเป็นจานๆ lunar สั่ง ข้าวผัดสัปปะรดกับน้ำกล้วยหอมปั่นมากิน

บรรยากาศที่ร้าน Chang Café

ป้ายข้ามถนน สุดจ๊าบ

ตกบ่าย ไปเจอกันที่ร้านทัวร์ เตรียมตัวไปน้ำตก แต่ปรากฏว่า พี่แหม่มลืมกล้องถ่ายรูปไว้ที่พัก ตอนแรกกะว่า เบียร์จะวิ่งกลับไปเอา หรือไม่ก็จ้าง sky lab ไป ก็เลยบอกลูกสาวเจ้าของทัวร์ว่า รอสักพัก ไปเอากล้องถ่ายรูปก่อน

แต่ว่า น้องหน้าสวยแต่ดุ (ตั้งชื่อให้ซะงั้น) กลับบ่นกระปอดกระแปด ว่าลูกทัวร์ทั้งหมดพร้อมแล้ว จะออกเดินทาง พวกเราก็ลังเลกันอยู่ว่าจะเอาไง สุดท้ายคนขับรถเข้ามาไกล่เกลี่ยให้ว่า อือม…เป็นทางผ่านอยู่แล้ว เดี๋ยวจะแวะให้ละกัน ดูเหมือน คนขับรถจะเข้าใจลูกค้ามากกว่ายัยน้องหน้าสวยแต่ดุซะอีก

หลังจากรอพี่แหม่ม ได้สักพัก สุดท้ายก็หาไม่เจอแหะ ได้แต่หวังว่า คงตกอยู่ที่ไหนสักแห่ง คงไม่หายหรอกน่า
นั่งรถตู้ใช้เวลาประมาณ 40 นาที ก็ไปถึงน้ำตกกวางสี ให้เวลาเดินเที่ยวประมาณ 2 ชั่วโมง

ทางเข้าน้ำตกกวางสี

น้ำตกที่นี่สวยมาก น้ำเป็นสีเขียวใส น้ำตกค่อนข้างสูง มีทางให้เดินไปข้างบน ก็เลยเดินขึ้นไปกัน

น้ำตกกวางสี

แต่ต้องปีนป่าย ลุยๆน้ำกันด้วย เดินไปถึงจุดสูงสุดที่เขายอมให้นักท่องเที่ยวเดินแล้วมองลงมา โอ้โฮ สูงน่ากลัวเหมือนกันแหะ
ต้องค่อยๆปีน เกาะขอบไม้ไปเรื่อยๆ อยู่ได้แป๊บเท่านั้น ก็ลงมาแล้ว


ไม่ค่อยมีคนท้องถิ่นมาเที่ยวเลยแหะ มีแต่นักท่องเที่ยว แล้วก็ไม่เห็นมีใครลงเล่นน้ำกันเลย
เดินลัดเลาะไปด้านล่างของน้ำตก เห็นมีฝรั่งเล่นน้ำกัน 2-3 คน โหนเชือกเล่นน้ำ ดูท่าทางน่าสนุกดี



ถัดจากน้ำตกมานิดนึง เห็นกรงเสือ กับ กรงหมี แต่ดูท่าทางเสือกับหมีมันจะหงอยๆเหงาๆ

เห็นมี คอปเตอร์ไม้ไผ่ วางขายอยู่ ตอนแรกกะว่าจะซื้อมาฝากน้องๆ แต่กลัวว่าจะโดนหาว่า ซื้อไรไม่สร้างสรรค์ เลยไม่เอาดีกว่า ให้พี่แหม่มซื้อไปคนเดียวละกัน

คอปเตอร์ไม้ไผ่

กลับจากน้ำตก ระหว่างทาง คนขับรถมีแวะให้เยี่ยมชมหมู่บ้านม้งด้วยประมาณ 10 นาที ตอนแรกกะว่า ไม่ลงดีกว่า แต่ก็ไหนๆมาแล้ว ลงไปซะหน่อย

พอลงจากรถเท่านั้นแหละ เด็กๆทั้งหลายอายุประมาณ 4-7 ขวบ ก็รีบร้องตะโกนกันว่า
“เร็ว เข้า office”
แล้วบรรดาเด็กๆทั้งหลาย ก็รีบเข้านั่งประจำการ เตรียมขายของที่ระลึกให้นักท่องเที่ยวกันอย่างเป็นระเบียบ


เป็นภาพที่น่ารักมากเลยอ่ะค่ะ ชอบจริงๆ เด็กๆแต่ละคนขายเรียงหน้ากระดาน ข้างหน้ามีของขายประเภท สร้อยข้อมือ
พอกลุ่มเราเดินเข้าไปถามไถ่ เด็กๆก็ร้องบอกว่า

“พี่สวย อันละ 10 พันกีบ”

เดินเที่ยวนิดหน่อย ไม่ได้ซื้อไร ขากลับขึ้นรถ พวกเด็กๆยังโบกมือ บ๊ายบายเรา แล้วก็พัก break เจ้าหน้าที่ office เด็กน้อยแตกฮือกัน

กลับมาถึงในเมือง เย็นมากแล้ว คุยกันว่าจะขึ้นพูสีวันนี้หรือเปล่า ไปดูพระอาทิตย์ตกดิน แต่รู้สึกว่า แต่ละคนจะเหนื่อยกัน เลยไปเช้าพรุ่งนี้ละกัน

ไปหารถที่จะกลับเวียงจันทน์พรุ่งนี้ ลองไปสอบถามกับร้านเดิมเนี่ยแหละ ได้ความว่า ราคาคนละ 115,000 กีบ เป็นรถ VIP ซะด้วย ก็เลยตกลงให้มารับพรุ่งนี้ตอน 6 โมงเย็น

หาอาหารเย็นกินกัน ตอนแรกกะว่าจะไปร้านที่แนะนำจากใน web อยู่ร้านหนึ่ง แต่ร้านปิด ก็เลยเดินๆดูแล้วก็คุยกันว่า ไหนๆก็กินหรูมาหลายมื้อแล้ว ลองแบบโลโซซะมื้อ ลอง vegetarian buffet ละกันเห็นฝรั่งก็กินกัน

vegetarian buffet

คนละ 5000 กีบ แต่บุฟเฟต์ที่นี่ ไม่ใช่ว่าจะตักกี่ทีก็ได้ ต้องตักแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ก็เลยตักกันมาคนละจาน เสริมด้วยเปาะเป๊ยะสด และ เปาะเปี๊ยะทอด

กินเสร็จแล้ว ต่างคนก็ได้แต่อึ้ง คืออาหารมันเย็นอ่ะค่ะ มันก็เลยอืดๆแปลกๆ เจ้าเบียร์บอกว่า ไป JO MA โดยด่วน


ร้านนี้ดูดีมากๆเลยค่ะ แต่ละคนสั่งเครื่องดื่มกับขนม เจ้าเบียร์ล่อพิซซ่าไปชิ้นนึง ( lunar แอบชิมนิดนึง อร่อยดี)
cashier หนุ่มถาม lunar ว่าเป็นคนไทยหรือ นึกว่า ญี่ปุ่นซะอีก (อิอิ อีกแล้วเรา)

ออกจากร้าน JO MA ไปเดิน shopping กันต่อ lunar ซื้อ กางเกงเล เป็นของฝากให้น้องๆที่ office ล่อไปซะ 6 ตัว ราคา 350 บาท แล้วจะเอากลับยังไงเนี่ย